Home Blog Pagina 19

Najaars ALV 2018: middag 15 december

0

Op zaterdag 15 december zal de Indische Genealogische Vereniging (IGV) een extra Algemene Ledenvergadering houden. Tijdens deze vergadering zullen kandidaatsbestuursleden zich verkiesbaar stellen. Ook zal de redactie van De Indische Navorscher het jaarboek 2018 presenteren. Er is ook tijd om te reageren op het nieuwe publicatiebeleid van de IGV.

Na afloop van de ALV zal er een lezing plaatsvinden over nader te bepalen onderwerp. Daaropvolgend willen wij IGV leden de gelegenheid kennis te laten maken met de IGV werkgroepen en deze zelf tijd geven om zich te organiseren en een planning te maken voor het komende jaar.

De ALV zal plaatsvinden in zalencentrum het Brandpunt in Baarn (Oude Utrechtseweg 4-A) in de middag van 15 december 2018 (14.00-18.00 met aansluitend optioneel diner). Het exacte programma en inschrijvingsformulier volgt spoedig.

Wij nodigen alle IGV leden van harte uit de bijeenkomst bij te wonen.

 

Restricted content

0

Deze pagina is alleen zichtbaar voor IGV leden. Bent u lid? Inloggen kan hier. U kunt hier direct lid worden, al voor €24 per jaar (€18 voor CBG vienden). Als u lid wordt in de laatste vier maanden van het jaar loopt uw lidmaatschap tot het einde van het volgende jaar. Eerst meer weten? Lees alles over de IGV hier, en neem een kijkje in de publieke versies van onze nieuwsbrief, IGV Nieuws.

Als lid bent krijgt u 50% korting in onze webshop, met uitzondering van Kind in Indië, dus ook op onze USB stick met tienduizenden pagina's doorzoekbaar materiaal - wat simpelweg niet op onze website past. 

Bovendien krijgt u toegang tot het Indisch Archief, onze professionele doorzoekbare database met miljoenen records.

Restricted content

0

Deze pagina is alleen zichtbaar voor IGV leden. Bent u lid? Inloggen kan hier. U kunt hier direct lid worden, al voor €24 per jaar (€18 voor CBG vienden). Als u lid wordt in de laatste vier maanden van het jaar loopt uw lidmaatschap tot het einde van het volgende jaar. Eerst meer weten? Lees alles over de IGV hier, en neem een kijkje in de publieke versies van onze nieuwsbrief, IGV Nieuws.

Als lid bent krijgt u 50% korting in onze webshop, met uitzondering van Kind in Indië, dus ook op onze USB stick met tienduizenden pagina's doorzoekbaar materiaal - wat simpelweg niet op onze website past. 

Bovendien krijgt u toegang tot het Indisch Archief, onze professionele doorzoekbare database met miljoenen records.

Vrouwelijke Indische In’tvelds (VI)

1
Cornelia Louisa In’tveld (collectie David Usherwood)

In een reeks artikelen wordt nader ingegaan op de vrouwelijke leden van de Indische familie In’tveld, hun echtgenoten en – met name – hun kinderen.

In dit artikel wordt ingegaan op het gezin van Cornelia Louisa Intveld en William Purvis.[i]De familie Purvis was afkomstig uit Schotland. Robert Purvis, de vader van William Purvis, had volgens de overlevering een fortuin verdiend in de katoenhandel met de Verenigde Staten. Zijn oudste zoon William zou zijn vleugeels uitslaan naar Nederlands-Indië en de stamvader worden van de Indische tak van deze familie. Dat ging overigens niet zonder slag of stoot. Uit de overlevering is bekend dat vooral de moeder van William het maar niets vond dat haar zoon trouwde met een halfbloed meisje. Kennelijk was men in het 19e-eeuwse Groot-Brittannië nog niet klaar voor dit soort verbintenissen. Dit patroon zou zich overigens weer herhalen bij het huwelijk van hun dochter Mary Earle.[ii]

Uit het huwelijk sproten maar liefst veertien kinderen, van wie er tien de volwassen leeftijd bereikten. Opvallend is dat twee kinderen trouwden met een volle nicht respectievelijk neef. Verder is opvallend dat de kinderen die in Padang werden geboren nadien allemaal in Schotland gedoopt zijn. Zij zouden uiteindelijk in een vrij groot aantal landen komen te overlijden: Nederlands-Indië, Nederland, Verenigde Staten, Canada, Schotland, Zwitserland en Engeland.

Het ongeluk heeft de kinderen uit dit gezin ook niet onberoerd gelaten. Zou gaat John, ooit een gevierd zakenman, op 36 jarige leeftijd failliet en belandde hij in de gevangenis. De echtgenoot van Elisabeth Francina ziet een mooie carriere als jurist in rook opgaan als op 29 jarige leeftijd hij zelf veroordeeld wordt. Hun jongste dochter Mary Earle trof het wat dat betreft een stuk beter. Haar echtgenoot zou zich opwerken tot een zeer succesvol zakenman die het zich kon permitteren een landgoed te kopen.

[i].     Dit artikel is deels gebaseerd op: J. Purvis, The Purvis Family 1694-1988(1988) (Hierna aangehaald als Purvis Family). Deze zeer uitgebreide genealogie is inmiddels ook gepubliceerd op internet (zie: http://purvisfamilytree.com).

[ii].    Zie: Jessica Douglas-Home, Violet. The Live and Loves of Violet Gordon Woodhouse(1996). Dit is de biografie van Violet Gwynne (1872-1948), dochter van Mary Earle Purvis en James Eglington Anderson Gwynne. Zie tevens: Artemis Cooper, Writing at the Kitchen Table. The Authorized Biography of Elizabeth David (1999). Dit is de biografie van Elizabeth Gwynne (1913-1992), kleindochter van Mary Earle Purvis en James Eglington Anderson Gwynne. In beide boeken wordt uitgebreid op de Indische afkomst van Cornelia Louisa Intveld en dus ook op die van Mary Earle Purvis ingegaan.

U kunt de PDF hier vinden.

Wie is er nog in het bezit van een asal oesoel uit de Japanse tijd?

1
Asal Oesoel (Stamboom) Japanse tijd van F.W.P. Karthaus

Iedereen die onderzoek doet naar zijn familie in Nederlandsch-Indië krijgt er mee te maken. Koppijn! De oorzaak? Het gemis van bronnen, de akten van de burgerlijke stand natuurlijk voorop. De ‘mormonenfilms’ kunnen soelaas bieden, maar daarvoor moet je toch naar een FamilySearch center afreizen. De luxe van WieWasWie is voorlopig aan ons Indische genealogen voorbij gegaan. Logisch dus dat we elke bron die er wel is van harte verwelkomen. Een tot op heden grotendeels verborgen bron is de asal oesoel. Het afstammingsbewijs dat besliste over de vraag of men achter het prikkeldraad verdween of het ‘voorrecht’ kreeg buiten het kamp de vernederingen door de Japanners te ondergaan.

Voor zover de redactie bekend, werden bij het opstellen van een asal oesoel twee systemen gehanteerd. Voor 1943 moest worden aangetoond, dat men in de eerste vijf generaties terug ten minste een Aziatische voorouder had, wilde men buiten het kamp blijven. Vanaf het najaar van 1943 ging het om het aantal Aziatische voorouders in de derde generatie terug (de overgrootouders dus). Had men drie of minder Javaanse overgrootouders, dan werd men gekwalificeerd als respectievelijk Belanda-Indo 3, 2 en 1 en volgde internering. Voor zover de redactie bekend, bleef men buiten het kamp als men werd ingedeeld in een categorie hoger dan Belanda-Indo 3.

Een asal oesoel met vijf generaties terug, gedateerd 26 november 1942, is afgebeeld op pagina 62 van de onderzoeksgids Asal Oesoel. De oorspronkelijke afbeelding is te vinden op de website Pentalpha van Rob van de Ven Renardel de Lavalette, die ook toestemming voor publicatie in Asal Oesoel gaf. Een asal oesoel opgesteld volgens het vanaf 1943 gehanteerde systeem is die van Frederik Wilhelmus Petrus Karthaus (geb. Ngawi 28 april 1900). Aan vaderszijde had hij vier Europese overgrootouders, maar door zijn Indonesische moeder werd hij gekwalificeerd als Belanda-Indo 4. Voldoende echter om buiten het kamp te blijven.

De redactie zou graag willen weten wie van de IGV-leden nog in het bezit is van een asal oesoel. Vandaar onze vraag contact met ons op te nemen, waarvoor bij voorbaat natuurlijk onze dank. Contact opnemen, kan via het vertrouwde mailadres: redactie@igv.nl.

Inmiddels heeft bovenstaande oproep 26 asal oesoels opgeleverd, waarvoor de redactie de inzenders nogmaals van harte bedankt. Wie volgt?

Vriendelijke groet,

De redactie.

Vrouwelijke Indische In’tvelds (V)

1
Catharina Elisa In'tveld (foto Hermelink, Delft; collectie J. Purvis)

In een reeks artikelen wordt nader ingegaan op de vrouwelijke leden van de Indische familie In’tveld, hun echtgenoten en – met name – hun kinderen.

In dit artikel wordt ingegaan op het gezin van Catharina Elisa In’tveld en haar tweede echtgenoot, Emanuel Francis. De familie Francis was afkomstig uit Brits-Indië, maar nadere gegevens over de oorspronkelijke herkomst ontbreken. Zijn moeder was van Portugese afkomst. Zoals moge blijken uit de foto van hem elders in dit artikel was had hij ook Aziatisch bloed in de aderen. Vanwege de zeer indrukwekkende carriere die haar tweede echtgenoot doormaakte ging Catharina Elisa tot de maatschappelijke bovenlaag behoren. Na zijn pensionering is zij er als eerste Indische In’tveld gerepatrieerd.

Dit huwelijk heeft – in tegenstelling tot haar eerste huwelijk [i]– zeer lang geduurd, ruim 46 jaar. Maar liefst elf kinderen sproten er uit voort, van wie er zeven de volwassen leeftijd bereikten. Drie van de vier zoons gingen rechten studeren, van wie er twee promoveerden. Dat een goede opleiding niet altijd tot een succesvolle maatschappelijke carriere leidt moge blijken uit de oudste zoon, Emanuel Alexander Intveld Francis, die op een gegeven moment in de gevangenis belande. Verder is opvallend dat twee van de drie zoons die trouwden dat deden met (achter) nichten. De twee dochters die trouwden deden dat beide met mannen die tot het patriciaat behoorden.

U kunt de PDF hier vinden.

Dit artikel is een vernieuwde en aangevulde versie van het op 11 mei 2018 gepubliceerde artikel.

[i] Artikel ‘Het gezin van Catharina Elisa In’tveld en Johann Henry Carl Wilhelm von Schmidt auf Altenstadt’.

Oost-Indisch Boek geïndexeerd!

1
Korporaal Jan Kooi door J.C. Leich, Bronbeek Museum, Arnhem.

Yes, we hebben het gedaan! Alle 26.880 extracten uit het Oost-Indisch boek zijn ingevoerd door vele vingers en zij nu digitaal doorzoekbaar! Na contrôle zal het project worden gekoppeld aan het Open Archieven project.

Met behulp van vele vrijwilligers is dit in 11 weken voor elkaar gekomen. Dank iedereen die heeft bijgedragen!!!!

Een schaduw-burgerlijke stand van Nederlands-Indië, bijna iedere Indische familie heeft wel een voorouder in dit boek.

We gaan nu vakantie vieren, maar na de vakantie hebben we nieuwe plannen voor meer.

Trouwens, er moet ook nog een en ander gecontroleerd worden, dus als u thuis bent (geworden) in de 19e eeuwse handschriften en een scherpe blik heeft, graag!

Controleren

Indische Fiches verhuizen naar Friesland

1
Fiche uit de Collectie Bloys van Treslong Prins. P.C. Bloys van Treslong Prins (1873-1940) was adjunct-landsarchivaris bij het Landsarchief van Batavia en verzamelde gegevens over Europese inwoners in Indië uit bronnen als Doop-, Trouw- en Begraafregisters en notariële protocollen in dit archief. De fiches zijn alfabetisch op familienaam gerangschikt. De originele collectie berust bij het Arsip Nasional te Jakarta. De originele foto's zijn gemaakt door de LDS kerk.

Per 1 juli 2018 is de bronnenzaal van het CBG voor het publiek gesloten. Dit heeft nogal wat gevolgen voor onderzoekers van Indische familiegeschiedenis. We vragen Maarten van Bourgondiën, als onderzoeker verbonden aan het CBG, over het hoe en waarom.

Maarten van Bourgondiën: ‘De sluiting heeft te maken met de volgende zaken: onze focus op digitalisering, het meeste op de bronnenzaal beschikbare materiaal wordt al online aangeboden, en de bezoekersaantallen vertonen al jaren een dalende trend. Onze nog niet gedigitaliseerde depotcollectie (boeken en archiefstukken) blijft beschikbaar via de studiezaal van het Nationaal Archief. De middelen die vrijkomen als gevolg van de sluiting van de bronnenzaal, zullen worden ingezet voor onze digitale dienstverlening.

De Indische microfiches die wij op onze bronnenzaal hadden staan zijn grotendeels gebaseerd op films die de kerk van Jesus Christus en de Heiligen der Laatste Dagen (afgekort LDS kerk, Mormonen) hebben gemaakt van verzamelingen van het Arsip Nasional in Jakarta, Indonesië.

Door het sluiten van de bronnenzaal dreigden deze bronnen moeilijk toegankelijk te worden. We zijn echter met de LDS kerk overeengekomen dat deze Indische microfiches, waaronder de collectie Bloys van Treslong Prins en een aantal kleinere bronnen zoals het bevolkingsregister van Soerabaja 1935-1940 beschikbaar worden gesteld in het familiecentrum van de LDS in Friesland. Het materiaal blijft dan gratis toegankelijk. Uitzondering hierop zijn de kaarten van de Stichting Administratie Indische Pensioenen (SAIP).

De reden voor de verhuizing naar Friesland is dat de LDS kerk bezig is om van hun familiecentrum in Leeuwarden dé plek te maken voor alle door hen verfilmde Indische bronnen.

Wegens de verbouwing van het centrum in Leeuwarden, die vermoedelijk nog tot eind 2018, begin 2019 zal duren, worden de microfiches binnenkort overgebracht naar het familiecentrum van de LDS in Heerenveen [zodra in Heerenveen alles voor gebruik gereed is zal dit zo snel mogelijk bekend wordt gemaakt, Red.]. Het adres is Kerkstraat hoek Geerts Willigenplein 3 (tegenover Toko Sharma). Na de verbouwing worden alle bronnen van de LDS vanuit Heerenveen naar Leeuwarden overgebracht.

Om een afspraak te maken om het centrum in Heerenveen te bezoeken kan worden gemaild naar sjorsluiken@hotmail.com.

Net als recent met de burgerlijke stand van Nederlands-Indië is gebeurd, zullen ook de bronnen die ten grondslag liggen aan de Indische fiches worden gedigitaliseerd door de Mormonen. De verwachting is dat dit voor 2020 zal zijn gebeurd. Daarna zullen deze fiches ook in te zien zijn bij de andere LDS familiecentra, onder andere in Amsterdam, Rotterdam en Apeldoorn.

Andere kleine Indische collecties, zoals Gesneuvelden Atjehoorlog (gebaseerd op de bijlagen van de Javasche Courant) of de familieadvertenties uit de Javasche Courant, zullen op den duur online beschikbaar komen op de website Delpher, zodra de Javasche Courant volledig door de Koninklijke Bibliotheek (KB) is gedigitaliseerd. Tot die tijd kunnen de originele nummers van de Javasche Courant worden ingezien bij de KB.

Voor verstrekking van informatie uit de kaarten van de Stichting Administratie Indische Pensioenen (SAIP) geldt vanaf 1 juli 2018 ons onderzoekstarief van 78 euro per uur. Dit is vergelijkbaar met het verstrekken van informatie uit het Oud Paspoortarchief, of het verstrekken van informatie uit de kaarten van de SAIP met gegevens over personen die in juli 1960 nog in leven waren. Wij hebben geen apparatuur meer om scans/foto’s van microfiches te maken. De op de fiches vermelde gegevens zullen derhalve in een Word-document worden verwerkt.’

Recent Nieuws