> KLIK OP DE TITEL VAN DIT ARTIKEL OM EEN REACTIE ACHTER TE LATEN OF OM EERDERE REACTIES TE LEZEN <
Zoeken op de niet alledaagse naam Mauw via www.telefoonboek.nl leverde zeven treffers op (van en von Mauw). Of deze personen behoren tot de Indische of de Nederlandse tak van de familie Von Mauw is mij niet bekend. Tot de Indische tak behoorden onder andere Victor Alexander Adolf von Mauw (Batavia 1865-Soerabaja 1906) en Alexander Karel Lodewijk von Mauw (Toeban 1874-Pasoeroean 1909). Een huwelijk en kinderen heb ik van hen niet gevonden, dus als zij toch kinderen hebben gehad, zijn die wellicht geboren uit een relatie met een inlandse vrouw. Hun broers Karel Willem Alexander (Soerabaja 1858-overlijden onbekend) en George Clement Adolph (Martapoera 1864-overlijden onbekend) waren getrouwd en hadden kinderen. Maar van hen zijn bij mijn weten geen naamdragers Von Mauw meer in leven.
De stamvader van de Indische tak en vader van bovengenoemde broers, Georg Karl (George Karel), werd te Maastricht geboren op 3 januari 1823 als zoon van Carl Ludwig (of Lodewijk) Adolph von Mauw en Titie van der Veen (ook Feen). De Nederlandse tak stamt af van zijn jongere broer Alexander Carl Reindert (Heer en Keer 1829-Beek 1877).
> KLIK OP DE TITEL VAN DIT ARTIKEL OM EEN REACTIE ACHTER TE LATEN OF OM EERDERE REACTIES TE LEZEN <
Doorsneden: A op blauw twee gekroonde, horizontaal en boven elkaar geplaatste, kronkelende slangen met een rode tong en een staart, beide in de vorm van een pijlpunt, alles van goud; B gedeeld: 1 op zilver een en profiel geplaatste, uitkomende monnik van natuurlijke kleur, het hoofd ontbloot, gekleed in een bruine pij, met gebogen linkerarm, houdende in de linkerhand een recht naar beneden hangende rozenkrans; 2 op zilver een lage, versmalde keper met over het linkerbeen gaande een verlaagde, versmalde keper, en het rechterbeen gesteund door een schuinlinks geplaatste, versmalde balk, op zijn beurt ondersteund door een smalle, schuinlinks geplaatste staander, alles van groen en overtopt door een blauwe lelie. Twee helmen. Wrong: rechts goud en blauw, links groen en zilver. Helmteken: rechts twee uitkomende, om elkaar naar boven kronkelende gouden slangen met rode pijltongen, de koppen toegewend en getopt door een kroon; links de monnik op buikhoogte uitkomend. Dekkleden: links blauw, gevoerd van goud, rechts groen, gevoerd van zilver.
Bron: Nederland’s Patriciaat 1919, pag. 161 (waar sprake is van palingen i.p.v. slangen en in het rechter helmteken van overtopt i.p.v. getopt); heraldische databank van het Centraal Bureau voor Genealogie.
De familie Munniks de Jongh stamt af van Jan Jacobus de Jongh (R.N.L.) (1808-1890), die bij Koninklijk Besluit van 21 febr. 1870, nr. 10 vergunning verkreeg de naam Munniks voor de zijne te plaatsen. Vijf zoons werden officier in het Oost-Indisch leger, waarvan vier met nakomelingen in Nederlandsch-Indië.
Door: Roel de Neve
> KLIK OP DE TITEL VAN DIT ARTIKEL OM EEN REACTIE ACHTER TE LATEN OF OM EERDERE REACTIES TE LEZEN <
Gepeperd verleden. Indië, Indonesië en Nederland 1595-2000.
Tussen 2015 en 2017 verschijnt de Rijksmuseum Landenreeks, een serie boeken die het gedeelde verleden van acht verschillende landen met Nederland tot onderwerp hebben: Indonesië, China, Ghana, Japan, Sri Lanka, Suriname & Brazilië, Zuid-Afrika en India.
Vorige week verscheen als tweede in de reeks: Gepeperd verleden. Indië, Indonesië en Nederland sinds 1595-2000. Geschreven door Harm Stevens, conservator afdeling geschiedenis.
Een witte bestuurspet, een vuurtoren, een krijgsbanier, een staatsieportret, een ambtskostuum, foto’s en nog veel meer. Wie deze sporen van de gedeelde en omstreden geschiedenis van Indië/Indonesië en Nederland in het Rijksmuseum volgt, maakt een tijdreis die weidse uitzichten en intieme inkijkjes biedt. Thema’s als koloniale repressie, geweld, Indonesisch nationalisme, dekolonisatie en de infrastructuur en bureaucratie van het imperialisme passeren de revue. Grote geschiedenis, weerspiegeld in de tastbare relicten van een bewogen verleden dat wordt getekend door eerzucht, gezichtsbedrog, winzucht, idealisme en avontuur.
Indische geschiedenissen biedt een onthullende kijk op het verleden van twee door geschiedenis verbonden landen. Door goed te kijken, krijgen de kleine dingen die voorbij gaan grote betekenis. Staat het er echt, op die aquarel: ‘Afgekapte hoofden van muitelingen?’
> KLIK OP DE TITEL VAN DIT ARTIKEL OM EEN REACTIE ACHTER TE LATEN OF OM EERDERE REACTIES TE LEZEN <
Het bestuur van de Indische Genealogische Vereniging, de redactie van De Indische Navorscher, alsmede de redactie van Asal Oesoel, zijn deze dag aanwezig om een live workshop te geven over hoe een begin te maken met jouw Indisch stamboomonderzoek.
> KLIK OP DE TITEL VAN DIT ARTIKEL OM EEN REACTIE ACHTER TE LATEN OF OM EERDERE REACTIES TE LEZEN <
Het afstammingsverhaal op de website van Robert van Braam.
> KLIK OP DE TITEL VAN DIT ARTIKEL OM EEN REACTIE ACHTER TE LATEN OF OM EERDERE REACTIES TE LEZEN <
Werkelijkheid of hoax?
In De Indische Navorscher 1989 behandelde D. van Duijn de nakomelingen van Emanuel Maximilian von Stracka en Carolina Magdalena Deux. Aangezien Von Stracka volgens zeggen een bastaard was van een vorstin van Thurn und Taxis, geboren hertogin van Mecklenburg, konden zijn in Nederlandsch-Indië levende nazaten het hoogadellijke bloed in hun aderen voelen kloppen. Dat zij echter ook van Napoléon Bonaparte zouden afstammen, is een gedachte die zo onwaarschijnlijk is, dat die niet bij hen zal opkomen.
Toch circuleert op internet het verhaal dat de vader van mevrouw Von Stracka, François Tobias Deux, een bastaard van de keizer der Fransen was (zie bijvoorbeeld: www.henningerweb.nl/ome-napoleon.html; www.de-paula-lopes.nl, onder Family Saga I klikken op Napoleon Buonaparta). Hij zou door diens vrouw Joséphine de Beauharnais als bedreiging zijn gezien voor de zoon van haar dochter Hortense (later keizer Napoléon III). Via allerlei intriges zou zij uiteindelijk voor elkaar hebben gekregen dat Napoléon zijn bastaardzoon naar Nederlandsch-Indië stuurde om hem daar te laten kronen tot ….. jawel, ‘koning van Oost-Indië’!
Op Java aangekomen, kwam, zo wil het verhaal, de toen achtjarige knaap in huis bij de familie Dezentjé, trouwde later een dochter van die familie, kreeg met haar twee dochters, waaronder mevrouw Von Stracka, en werd kind aan huis bij de soesoehoenan van Soerakarta. Archiefbronnen die zouden kunnen aantonen dat van dit mooie afstammingsverhaal iets klopt, ontbreken tot nu toe.
Het afstammingsverhaal op de website van Robert van Braam.
Had Napoléon dan geen onwettige kinderen? Het antwoord op deze vraag luidt dat hij die wel had. Vast staat namelijk dat Napoléon bij verschillende moeders twee buitenechtelijke zoons verwekte, te weten Charles Léon Denuelle (Charles comte Léon) (1806-1881) en Alexandre Florian Joseph comte Walewski (1810-1868). Wie meer over hen wil weten, leze de publicatie van Joseph Valynseele, getiteld La descendance naturelle de Napoléon Ier. Le comte Léon. Le comte Walewski (Parijs 1964). Daarnaast werd van nog meer personen beweerd dat zij aan Napoléons zaad ontsproten zouden zijn, maar geen van die verhalen berust op betrouwbare bronnen. En dit geldt ook voor het afstammingsverhaal van de familie Deux. Tot het tegendeel is bewezen, is hier mijns inziens dus sprake van een hoax of om in meer Indische sferen te blijven van een, zoals ik het zou willen noemen, sambalgorengpedisverhaal.
Voor degenen die langs wetenschappelijke weg willen aantonen dat de Indische familie Deux en haar verwanten wel degelijk van Napoléon afstammen, volgt hieronder diens DNA-profiel, zoals gepubliceerd op de website ‘The Napoleon DNA Project’.
Bron: https://www.igenea.com/en/napoleonNapoléon BonaparteComte WalewskiLeon DenuelleFrançois Tobias Deux
De foto van het portret van de streng kijkende man met de vele onderscheidingen op de borst is te vinden op de website van Marnix Alexander de Paula Lopes (www.de-paula-lopes.nl/index2.php). Degene die de foto plaatste, vermeldde als naam van de geportretteerde François Tobias Deux. Op genoemde website vindt men geen nadere informatie over dit portret, zoals maker, datering, herkomst en huidige vindplaats. Evenmin werd informatie gegeven over de onderscheidingen die de geportretteerde draagt. In dit verband moet worden vermeld dat François Tobias Deux bij mijn weten nimmer gedecoreerd werd. Men kan zich dus afvragen of dit portret wel François Tobias Deux voorstelt. Een andere vraag is of dit misschien het portret van François Tobias Deux is, waarover ‘Irene van Kuyk/Hanssens/Deux’ op 1 februari 2008 op het stamboomforum schreef dat zij daarvan een foto bezit (https://www.stamboomforum.nl/subfora/127/2/472/0/deux_francois_tobias_voorm_nederlands_indi_18e_19e_eeuw). Het uniform dat de geportretteerde draagt, ken ik overigens niet als een ambtskostuum dat op Java werd gedragen. Het lijkt veel weg te hebben van een goud- of zilver gegalonneerd galauniform. Wellicht dat een van de lezers hierover meer kan zeggen.
Klik hier voor de tot dusver bekende feiten met betrekking tot de afstamming van de familie Deux, die een geheel ander licht op de vermeende keizerlijke afstamming werpen.
Door: Roel de Neve
> KLIK OP DE TITEL VAN DIT ARTIKEL OM EEN REACTIE ACHTER TE LATEN OF OM EERDERE REACTIES TE LEZEN <
> KLIK OP DE TITEL VAN DIT ARTIKEL OM EEN REACTIE ACHTER TE LATEN OF OM EERDERE REACTIES TE LEZEN <
Gevierendeeld: I en IV op goud drie zwarte eenden op grasgrond, staande achter elkaar; II en III doorsneden: A op goud drie zwarte paalsgewijs geplaatste kruisbogen, de middelste ten opzichte van de twee buitenste verlaagd; op goud een gaande aanziende leeuw van natuurlijke kleur op grasgrond. Helm: half aanziend. Wrong: groen, goud, groen, goud, groen. Helmteken: een zwarte eend. Dekkleden: rechts groen, gevoerd van goud, links zwart, gevoerd van goud.
Bron: Nederland’s Patriciaat 1913, pag. 38.
De Indische tak stamt af van Samuel Dirk Willem Wijckerheld Bisdom (1855-1891), zoon van Wilhelm Gerhard Wijckerheld Bisdom en Marie Juliane Jansen. Zie: Parenteel van Arien Dirksz Bisdom op www.alken.info/wijckerheld (25 mei 2015). De Indische tak en haar stamvader zijn in Nederland’s Patriciaat 1913 weggelaten.
Door: Roel de Neve
> KLIK OP DE TITEL VAN DIT ARTIKEL OM EEN REACTIE ACHTER TE LATEN OF OM EERDERE REACTIES TE LEZEN <
> KLIK OP DE TITEL VAN DIT ARTIKEL OM EEN REACTIE ACHTER TE LATEN OF OM EERDERE REACTIES TE LEZEN <
Op blauw een zilveren schuinkruis, vergezeld in elk van de hoeken van een gouden vijfpuntige ster. Helmteken: de ster tussen twee zilveren olifantstompen. Dekkleden: blauw, gevoerd van zilver.
Dit wapen werd ten behoeve van Robert Paul Pechler, wonende te Zwolle, in 2006 ontworpen en op 12 juni 2006 onder nummer 983 geregistreerd in het register van familiewapens van het Centraal Bureau voor Genealogie.
De wapenvoerder stamt af van Johan Nicolaas Pechler (overl. 1794), stamvader van de Indische tak en 21 sept. 1767 als soldaat in V.O.C.-dienst aan boord van het schip “Woestduin” (kamer Amsterdam) naar Nederlandsch-Indië vertrokken en 23 april 1768 te Batavia aangekomen.
Door: Roel de Neve
> KLIK OP DE TITEL VAN DIT ARTIKEL OM EEN REACTIE ACHTER TE LATEN OF OM EERDERE REACTIES TE LEZEN <
> KLIK OP DE TITEL VAN DIT ARTIKEL OM EEN REACTIE ACHTER TE LATEN OF OM EERDERE REACTIES TE LEZEN <
Gevierendeeld: I en IV op groen een gouden springend hert, rood getongd; II en III op zilver drie rode versmalde balken. De helm gedekt door een kroon van drie bladeren en twee parels. Helmteken: het hert uitkomend. Dekkleden: groen, gevoerd van goud.
De Indische tak, die voornamelijk op Banda bloeide (bloeit?), stamt af van Evert Willem Montanus (1812-1856). Hij was een afstammeling van Petrus van den Berghe, genaamd Montanus (overl. 1628), echtgenoot van Jacomina d’Hondt (zie: Nederland’s Patriciaat 2003/2004 (genealogie Hondius), pag. 90).
Petrus van den Berghe, genaamd Montanus is wellicht omstreeks 1560-1565 geboren (hij trouwde in 1585). Volgens de genealogie Hondius was hij een zoon van Levinus van den Berghe, heer van Watervliet, en Elisabeth d’Hondt. De website van Hans Montanus noemt echter als vader Pieter Levinusz. van den Berghe, die op zijn beurt de zoon was van Levinus van den Berghe, heer van Watervliet en Boitshoucke (overl. Gent 1588).
Petrus van den Berghe, genaamd Montanus, was degene die (in Londen; de familie was om geloofsredenen naar die stad uitgeweken) zijn naam verlatiniseerde tot Montanus. Volgens de website van Hans Montanus nam hij bij die gelegenheid het hierboven afgebeelde wapen aan. De kroon die in dit wapen op de helm is geplaatst (een gouden met edelstenen bezette gouden ring met drie bladeren en twee parels), is in Nederland onder het koninkrijk uitsluitend voorbehouden aan grafelijke families. Ten overvloede wordt hier vermeld dat de familie Montanus niet voorkomt in Nederland’s Adelsboek.
Klik hier voor de genealogische gegevens met betrekking tot de Indische tak, die te vinden zijn op de website van Hans Montanus.
Door: Roel de Neve
> KLIK OP DE TITEL VAN DIT ARTIKEL OM EEN REACTIE ACHTER TE LATEN OF OM EERDERE REACTIES TE LEZEN <
