> KLIK OP DE TITEL VAN DIT ARTIKEL OM EEN REACTIE ACHTER TE LATEN OF OM EERDERE REACTIES TE LEZEN <
Gedurende de negentiende eeuw kwamen gemengde huwelijken, d.w.z. echtverbintenissen tussen Europese mannen en Aziatische vrouwen, in Nederlandsch-Indië relatief weinig voor. Tot omstreeks 1900 ging het om minder dan vijftien procent van het totaal aantal door Europese mannen gesloten huwelijken. Daarna steeg het aantal gemengde huwelijken en bereikte een piek in 1925. Ruim een kwart van de huwelijken met een Europese bruidegom was toen gemengd.
Het vermoedelijk eerste huwelijk van een Europeaan met een inlandse vrouw dat in Nederlandsch-Indië werd geregistreerd, was dat van Frans/Franz Wild en de Javaanse vrouw Mida. Zij trouwden te Semarang op 30 juli 1835. De bruid werd met het oog op haar aanstaande huwelijk gedoopt en ontving de namen Elisabeth Seram. De bruidegom werd op 12 mei 1799 te Speijer in de Elzas geboren als zoon van Johan George Wild en Margdalena Pauel. Komende uit Essen trad hij op 19 maart 1818 in Nederlandse krijgsdienst. Op 24 april d.a.v. embarkeerde hij als fuselier aan boord van het schip “Middelburg”, bestemd voor Oost-Indië. Hij bracht het uiteindelijk tot sergant-majoor en was ten tijde van zijn huwelijk vermoedelijk reeds gepensioneerd. Het huwelijk duurde slechts kort aangezien Wild reeds op 13 juni 1837 te Semarang overleed. Zijn echtgenote overleefde hem ruim 40 jaar en overleed te Semarang op 15 april 1879. Huwelijken als dat van Wild werden niet zelden gesloten nadat er al kinderen waren geboren. In de trouwberichten werd dan gesproken over een huwelijk van de bruidegom met ‘de moeder zijner kinderen’. Haar naam bleef daarbij vaak onvermeld.
Op onderstaande foto zien we de Chinese echtgenote van Tjalling Boutmy (1863-1935), Tjam Eng Nio (1885-1928), met haar beide oudste kinderen Johannes Marianus en Johanna Boutmy. Tjalling Boutny en Tjam Eng Nio traden te Buitenzorg op 10 december 1921 in het huwelijk. Op dat moment waren gemengde huwelijken al geen uitzondering meer. Zij kregen vier kinderen die allemaal voor het huwelijk waren geboren, de jongste op 24 februari 1921. Tjalling Boutmy was werkzaam in de cultures als beheerder en administrateur van de thee-ondernemingen Tjiloear en Tanah-Baroe in het Buitenzorgse. Via moederszijde was hij verwant aan de bekende Indische families Van Riemsdijk en Ament. Hij moest tante zeggen tegen mevrouw Ament-Burgemeestre, van wie eerder in deze rubriek een foto werd geplaatst.
De Chinese vrouw Tjam Eng Nio (Mevrouw Tjalling Boutmy) met haar beide oudste kinderen Johannes Marianus Boutmy en Johanna Boutmy, omstreeks 1912
Tjalling Boutmy
Foto’s: Ed Boutmy de Katzmann | Tekst: Roel de Neve
> KLIK OP DE TITEL VAN DIT ARTIKEL OM EEN REACTIE ACHTER TE LATEN OF OM EERDERE REACTIES TE LEZEN <
Vind je het leuk als in deze rubriek ook een foto uit jouw familiealbum gepubliceerd wordt? Stuur deze dan naar de redactie (redactie@igv.nl). Daarbij graag vermelden wie er op de foto staan en, indien bekend, waar en wanneer de foto genomen is en ter gelegenheid waarvan.
