Indië Herdenking 2015

> KLIK OP DE TITEL VAN DIT ARTIKEL OM EEN REACTIE ACHTER TE LATEN <

Wie zich verdiept in zijn of haar Indische familiegeschiedenis en stamboom, zal niet om de Japanse bezetting van Nederlands-Indië heen kunnen. Iedereen heeft wel een familielid (gehad) dat gedurende de bezetting in een burgerkamp heeft gezeten of krijgsgevangene is geweest.

Het is een zwarte bladzijde in de Nederlands-Indische geschiedenis, met onuitwisbare – en vaak ook onzichtbare – inkt vastgelegd in het collectieve geheugen van de Indische gemeenschap. De herinnering aan de Japanse bezetting is omhult door zwijgzaamheid, wat voor onderzoek naar de familiegeschiedenis niet altijd even bevorderlijk is.

Inmiddels zijn via diverse websites (denk aan: gahetna.nl en pow.s-o-o.nl) internerings- en registratiekaarten vrijgegeven ter raadpleging. Hierdoor zijn er weer wat meer stappen te maken in het Indisch familieonderzoek.

Dit jaar is het zeventig jaar geleden dat er een einde kwam aan de Japanse bezetting van Nederlands-Indië. Helaas was er geen sprake van een echte ‘bevrijding’ en zijn tijdens de bersiap vele slachtoffers gevallen. Slachtoffers die eveneens herdacht worden tijdens de jaarlijkse Indië Herdenking op 15 augustus.

Samen met Anne Karthaus was ik (Liselore Rugebregt) – voor het eerst – aanwezig tijdens dit ‘jubileumjaar’. Direct viel ons de massale opkomt op. Mensen stonden nog rijen dik achter de vakken met zitplaatsen.

Aanwezig waren ook koning Willem-Alexander en premier Rutte. Maar voor ons werd de ‘show’ gestolen door Eric Schneider en zijn zoon Beau Schneider, waarvan de volgende woorden, gesierd door het Indische accent van Eric Schneider, bijzonder grote indruk op ons maakten:

Misschien wordt gedenken nog weleens een dagtaak. We zijn geschiedenis geworden. Als we er niet meer aan denken, is het weg.

Stilte overheerst tijdens het luiden van de klok, de toespraken, de muzikale intermezzo’s en de kransleggingen. Een stilte die alleen werd onderbroken door het geluid van rondcirkelende meeuwen, met als afsluiting het overvliegen van de PBY-5A Catalina.

Tijdens de herdenking mijmer ik verder over de Japanse bezetting. Het zijn kostbare herinneringen aan deze periode die niet verloren mogen gaan. Herinneringen die ons herinneren aan het voorrecht om in vrijheid te kunnen leven zonder de angst die zovelen toen hebben ervaren.

Kijk voor meer foto’s op onze Facebookpagina in het album: Indië Herdenking 2015.

Tekst: Liselore Rugebregt   Foto’s: Anne Karthaus

> KLIK OP DE TITEL VAN DIT ARTIKEL OM EEN REACTIE ACHTER TE LATEN <