Het is Ramadan en dat betekent ook in Cilacap vaak vasten tussen zonsop- en ondergang. En wat doe je dan op het eind van zo’n lange dag, in die laatste zonneuurtjes, de Ngabuburit?
Cultureel erfgoed?
Op dat idee kwam de plaatselijke fotoclub CHIP (Cilacap Human Interest Photography) en ze organiseerden een fototentoonstelling op het centrale plein van de Zuidjavaanse kustplaats.
Zo’n tweehonderd foto’s waren deze week te zien van “de rijkdom van het oorspronkelijke culturele erfgoed van Cilacap”. Zoals “de oude kasteelgebouwen op het eiland Nusakambangan dat ondanks de ouderdom nog steeds stevig staat, en het Kerkhof-grafcomplex […] dat een lang verhaal van de Nederlandse geschiedenis vasthoudt”.
Erfgoeddeskundigen de heren Bambang Listyono en Hari Winarno van de gemeente Cilacap hebben samen met de erfgoedenthousiast mevr. Karsiyah bijgedragen aan het succes van deze tentoonstelling.
Karsiyah: “Ik probeer al 20 jaar het Tjilatjap Kerkhof te begrijpen en te documenteren, en heb mij het verval erg aangetrokken. Maar nu ben ik blij dat er zo veel interesse is. Ik hoop dat we het kerkhof als cultureel monument kunnen behouden voor de toekomstige generaties.”
Nieuw historisch bewustzijn
Op meer plaatsen in Indonesië is de laatste jaren een nieuw historisch bewustzijn, vaak vanuit de wortels van de samenleving. Bijvoorbeeld in Surabaya de Historical Community en in Semarang onder anderen Yogi (Mohammed Yogi Fajri) die zich sterk inzet voor historische plekken zoals de Kota Lama.
Veel speelt zich lokaal af via de sociale media, Facebook en Instagram, in bahasa. Dus onder de radar van de meeste IGV leden. Maar er is Google translate en Facebook kan ook vertalen. Bovendien spreekt de nieuwe generatie Indonesiërs steeds vaker Engels. De drempel is dus laag om contact te leggen.
Dat wil de IGV de komende tijd zeker stimuleren.
Mooi deze input, het verleden in het heden geplaatst.